HEPİMİZ BİRAZ BENCİLİZ

Sizce insanoğlu bencil midir? Bencilse bile ne kadar bencildir? Size biraz bu konudaki kendi fikirlerimden bahsetmek istiyorum ama bu konu, göreceli olduğu için hepimize göre değişebilir tabii ki.

Öncelikle biz insanlar hepimiz topluca benciliz, bu konuda bir anlaşalım. Aranızdaki ‘yoo ben bencil değilim abi’ diyenleri duyar gibiyim ama ne kadar inkâr da etseniz aslında hepimiz, hepiniz bencilsiniz.

Olayı şöyle düşünün, ilkokulda hepimiz kantin sırasında öne atılmaya, zil çalmadan kendimiz için bir şeyler almaya çalıştık. Yok o sayılmaz küçüktük demeyin çünkü küçük siz, şu an ki sizin olgunlaşmamış hali. Her insanın olgun hali içinde o çocukluğu barındırıyor, kısacası her insan taa çocukluğundan bu yana içinde bencillikle birlikte büyüyor.

Açıkçası bütün insanların bencil olduğu konusunda ısrarcıyım, ha şöyle bir husus var; tabii ki her insan bu bencilliğini dışarı yansıtmıyor ya da insanlara göstermiyor, hatta çoğu insan bencilliğini içinde tutuyor ki bu bencillik karşımızdaki insana zarar vermesin. Biliyoruz ki bencillik hem bize hem çevremizdeki insanlara (özellikle değer verdiklerimize) zarar veriyor.

Bencillik ve kıskançlık da hemen hemen aynı şeylerdir, kıskançlık da herkesin içinde vardır. Kimisi başkasının başarısını kıskanır, kimisi başkasının sahip olduğu şeyleri kıskanır, bir başkası da diğer insanların çevresini ya da sahip olduğu aileyi kıskanabilir. Bu kıskançlığı içinizde tutuğunuz ve size ya da çevrenizdekilere zarar verecek şekilde hareket etmediğiniz sürece bir mahsuru olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta belli etmez ve kendi içimizde de bize zarar verecek duruma getirmezsek hiçbir şey olmaz.

Bencil olan ve bunu istemeden dışarı yansıtan arkadaşlara tavsiye vermek istiyorum, kendinizi tutmayı öğrenin. Öncelikle her konuda kendinize ‘bencil olmayacağınızı’ tekrarlarsanız zamanla inanır ve öyle davranmaya başlarsınız.

Mesela bu ‘kendinize bir şeyleri tekrarlama’ konusuyla ilgili size minik bir örnek vereyim. Ben ders çalışamıyorum bir türlü ya da notlarım düşük geliyor, kendimi önce ders çalışmaya oturacağıma inandırıyorum sonra da notlarımı düzelteceğime dair defalarca tekrarlıyorum ve inanıyorum. Siz de böyle taktikler uygulayarak kendinizi dizginleyebilirsiniz.

Bilerek bencil olan arkadaşlara da şöyle bir tavsiyem olacak, olmayın. Çünkü bu fark etmeseniz bile size çok büyük zararlar veriyor. Belki bedenen bir zararı yok ama geleceğe yönelik mental olarak size büyük zararları oluyor bencilliğinizin. Çocuklarınızı da paylaşımcı, yardımsever, alçak gönüllü yetiştirirseniz sizin yaşadığınız zorlukları yaşamaz.

Ben bu konuyu neden düşünüp taşınıp yazmaya karar verdim? Çünkü yıllarca bencil olmadığımı düşünürken bu sene bencil olduğuma karar verdim.

Belki yeni bencil oldum belki de hep bencildim ama içimde sakladım, bu konuyu pek kendi içimde tartışmak istemiyorum ve irdelemiyorum. Evet ben de bencilim ama bencil olduğum konularda asla dışarı yansıtmıyorum ve içimde tutuyorum. Biliyorum ki bencillik çok kötü bir şey, kendimi ikna ediyorum ‘sakın bunu yapma çünkü bu bencillik, hakkın yok böyle davranmaya’ diyorum. Son raddeye kadar saklıyorum, çevremdeki çoğu insan da bencil olmadığımı söylüyor zaten o yüzden de insanlara en minimum düzeyde zarar verdiğimi (her insan başkalarına zarar verir farkında olmadan) biliyorum. Bu konuyu neden paylaştığım hakkında en ufak bir fikrim yok ve aşırı saçmalamış olma ihtimalim de var, zamanınızı çaldıysam şimdiden hepinizden özür diliyorum ama umuyorum ki biraz kendinizi de fark etmenizi ve çevrenizdeki insanlara zarar verecek, bencillik olacak şeyleri yapmanızı engelleyebilirsiniz.

Beğenip yorum atarak bize destek olabilirsiniz. İyi günler 🙂

Aybike Parlak

3 Mart 1998 doğumluyum, doğduğum andan itibaren hayvanlarla beraber büyüdüm, şuanda da 2 kedi, 1 köpek annesiyim. Hayal kurmayı, gezmeyi, arkadaşlarımı, kitap okuyup bir şeyler izlemeyi ve yazmayı küçüklüğümden beri çok seviyorum. Hayatta ki amacımı hala kestirebilmiş değilim ama şuanlık hayvanlarla ilgilenmeye çalışıyorum, çünkü onların bize ihtiyacı var. (Veteriner Teknikerliği öğrencisi oldum bu yazıyı yazdığımdan beri.
Genel olarak çok tembel birisiyim (blog işi tembelliğe karşı ama halledicez bir şekilde) Ortaokuldayken çok fazla deneme türü, hikaye yazıyordum fakat baya bir süredir yazmıyorum ayrıca şu sıralar kitap okumakta da zorlanıyorum ama kitaplara ve yazma işine tekrar odaklanmak istiyorum.
Kısaca deneyimlerim, sevdiğim şeyler, yorum yapmak istediğim şeyleri sizinle paylaşmak, fikrimi belirtmek istiyorum. Umarım sizin için de yararlı olur. Henüz insanlara kendimi anlatma konusunda yetersiz de olsam beni anladığınızı umuyorum ve zamanla geliştikçe her şey daha iyi olacak. Umarım yazılarımızı beğenirsiniz.

Önerilen makaleler

Bir Cevap Yazın

%d blogcu bunu beğendi: