KİRAZ AĞACI İLE ARAMIZDAKİ MESAFE KİTAP İNCELEMESİ

 

Genetik bir rahatsızlığı olan (stargardt disease) 9 yaşındaki bir kız çocuğu, 6 ay sonra görme yetisini tamamen kaybedeceğini bilerek kendisine bir liste yapıyor ve sırayla üstlerini çiziyor. Siz onun yerinde olsaydınız listeye neler yazardınız ?

 

Biricik kedisi, çok sevdiği kitap karakteri Casimo ve okulunun bahçesindeki Kiraz Ağacı ile beraber bu listeyi tamamlamaya çalışıyor….

 

Kitabı okurken defalarca değindiği büyük planı ise, görme yetisini tamamen kaybettiğinde okulun bahçesindeki Kiraz Ağacına tırmanacak ve hayatının geri kalanını orada geçirecek. Bunlardan önce kendisine rahat bir yaşam alanı kurmak için birkaç şey toplamaya çalışıyor. Mesela büyükannesinin ona ördüğü battaniye, sınıf arkadaşının çift kişilik şişme yatağı gibi.

Tabi kimsenin bu plandan haberi yok… Yakın arkadaşı Filippo’nun bile.

 

Kitap puntoları kocaman ve sayfa sayısı 208… Dili inanılmaz akıcı, bu yüzden bir günde okuyup bitirebileceğiniz ve içinden bolca ders çıkarabileceğiniz bir kitap.

Gündelik yaşantımızda sabahları gözümüzü açıp telaşla işe koştururken, ya da sakince kahvaltımızı hazırlarken hiçbirimizin aklına gözlerimiz, görme yeteneğimiz için şükretmek gelmiyordur. Kitabı okuduğum süre boyunca , bunun için şükrettim.

 

Ve Mafalda’ya yaşadığı tüm korkular için kocaman sarılmak istedim. 6 ay sonra tamamen karanlıkta kalacağını bilerek, her gün Kiraz Ağacı ile arasındaki mesafeyi hesaplayarak yaşadığı o duygular insanı dehşete düşürüyor.

 

Keşke kimse karanlıkta kalmasa, herkes sağlıklı bir hayat sürebilse.

 

Gerçekten etkilenerek okuduğum bir kitap oldu, sizlerinde okumasını tavsiye ederim. Okurken aklıma Sol Ayağım isimli kitap geldi, biraz onu çağrıştırıyor. Ayrıca kitapta Küçük Prens’e de değiniyorlar.

 

“Bir kitap yazmam için de bana yardım eder misin?” “Tabii ki. Kitaba nasıl başlayacağını düşündün mü? ” Gülümsedim. “Evet. Şöyle başlayacağım: Bütün çocuklar karanlıktan korkar…”

 

Bu bir hikaye,roman yada masal değil.

Bu yazarımızın otobiyografisi… Paola Peretti.

“Görme yeteneğimi kaybetmekten korkuyordum… Ve yazmak tekrar gözümü açtı.”

Hatta Timaş Genç yazarın ufak bir videosunu youtube’a da yüklemiş.

 

Ayrıca kitap ile ilgili youtube kanalıma ufak bir video ekledim, izlemek isterseniz oraya da beklerim https://www.youtube.com/watch?v=TziUyn6ReAE

 

 

Aybike Parlak

3 Mart 1998 doğumluyum, doğduğum andan itibaren hayvanlarla beraber büyüdüm, şuanda da 2 kedi, 1 köpek annesiyim. Hayal kurmayı, gezmeyi, arkadaşlarımı, kitap okuyup bir şeyler izlemeyi ve yazmayı küçüklüğümden beri çok seviyorum. Hayatta ki amacımı hala kestirebilmiş değilim ama şuanlık hayvanlarla ilgilenmeye çalışıyorum, çünkü onların bize ihtiyacı var. (Veteriner Teknikerliği öğrencisi oldum bu yazıyı yazdığımdan beri.
Genel olarak çok tembel birisiyim (blog işi tembelliğe karşı ama halledicez bir şekilde) Ortaokuldayken çok fazla deneme türü, hikaye yazıyordum fakat baya bir süredir yazmıyorum ayrıca şu sıralar kitap okumakta da zorlanıyorum ama kitaplara ve yazma işine tekrar odaklanmak istiyorum.
Kısaca deneyimlerim, sevdiğim şeyler, yorum yapmak istediğim şeyleri sizinle paylaşmak, fikrimi belirtmek istiyorum. Umarım sizin için de yararlı olur. Henüz insanlara kendimi anlatma konusunda yetersiz de olsam beni anladığınızı umuyorum ve zamanla geliştikçe her şey daha iyi olacak. Umarım yazılarımızı beğenirsiniz.

Önerilen makaleler

Bir Cevap Yazın

%d blogcu bunu beğendi: